zuchwały

zuchwały
zuchwały {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia, zuchwałyali, zuchwałyalszy {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'odnoszący się z lekceważeniem do innych i do obowiązujących w stosunkach między ludźmi zasad, nadmiernie pewny siebie, zarozumiały; arogancki, bezczelny, niegrzeczny, impertynencki': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zuchwały szczeniak, chłopak. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'świadczący o takich cechach': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zuchwałe odpowiedzi, zaczepki. Zuchwały ton w głosie, śmiech. Zuchwałe zachowanie. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o człowieku: bardzo odważny, śmiały, lekceważący ryzyko; o czynie, zamiarze itp.: świadczący o takich cechach jego sprawcy, autora; ryzykancki, brawurowy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zuchwały złodziej, napastnik. Zuchwała ucieczka, akcja. Zuchwały rabunek, atak, plan. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • zuchwały — zuchwałyali, zuchwałyalszy 1. «mało liczący się lub nie liczący się wcale z nikim i z niczym, lekceważący innych, zbyt pewny siebie; arogancki, bezczelny, butny; świadczący o czyichś takich cechach» Zuchwały natręt. Zuchwałe zachowanie. Zuchwała… …   Słownik języka polskiego

  • mocny w gębie — Zuchwały lub bezczelny w sposobie mówienia Eng. Impudent, insolent, or brash …   Słownik Polskiego slangu

  • obrotny w gębie — Zuchwały lub bezczelny w sposobie mówienia Eng. Impudent, insolent, or brash …   Słownik Polskiego slangu

  • bezczelny — bezczelnyni, bezczelnyniejszy «nie liczący się z niczym i nikim, odznaczający się zbytnią pewnością siebie; zuchwały» Bezczelny natręt, próżniak. Bezczelne kłamstwo. Bezczelna odpowiedź. Bezczelne panoszenie się kogoś gdzieś. Stawać się coraz… …   Słownik języka polskiego

  • bezprzykładnie — przysłów. od bezprzykładny Ktoś bezprzykładnie śmiały, zuchwały …   Słownik języka polskiego

  • chojrak — m III, DB. a, N. chojrakkiem; lm M. te i, ci chojrakacy, DB. ów posp. «człowiek śmiały, zuchwały, popisujący się swoją odwagą i sprawnością fizyczną; śmiałek» …   Słownik języka polskiego

  • czelny — czelnyni, czelnyniejszy przestarz. «nadmiernie śmiały; arogancki, bezczelny, zuchwały» Czelny młokos …   Słownik języka polskiego

  • hardy — hardyrdzi 1. «dumny, wyniosły, butny» Hardy duch. Harda postawa. Harde spojrzenie. Dziewczyna harda jak królowa. 2. «zuchwały, krnąbrny, nieposłuszny» Harde dziecko. Hardzi uczniowie. 3. łow. «o ptakach, zwłaszcza o kuropatwach: nie dający się… …   Słownik języka polskiego

  • impertynencki — impertynenckiccy «zuchwały, arogancki, wyzywający, obraźliwy» Impertynenckie uwagi, słowa …   Słownik języka polskiego

  • obcesowy — obcesowywi «bezceremonialny, natarczywy, gwałtowny, porywczy, zuchwały» Obcesowy gość, klient, interesant. Obcesowe zachowanie …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”